“Kent, insanların kolektif belleği olduğu gibi, nesnelerin ve yerlerin bellekleriyle de ilişkili olduğu söylenebilir. Kent, toplumsal hafızanın yeridir.” dedi Aldo Rossi. Diğer bir deyişle kent, bir bütün olarak ele alındığında pek çok mekânsal ve nesnel unsuru içinde barındıran bir bütündür. Unsurların bütünleşmesini sağlayacak en önemli temalardan ikisi olarak “bağlantı” ve “geçirgenlik” akla gelmektedir.

   Çevre bilincinin olduğu her ortamda, bina içinde konsantrasyonu sağlayacak bir izolasyon kadar, dış cepheyle bütünleşecek bir kurgu önem kazanıyor. Bu bütünleşmeyi oluşturmak için fiziksel bağlantı tek başına yeterli olmayacaktır çünkü bu konuda oluşturulacak zafiyetler atıl kalacak alanların da habercisi olacaktır. Toplulukların merakı, ilgisi ve yönelimi bu kurguyu güçlendirecek en önemli faktördür. Günümüzde kent ile yeşilin birbirinden keskin bir şekilde ayrılması ve sınırlı fiziksel etkileşim, insanların ve kent yaşamının yavaş yavaş doğadan uzaklaşmasına, hatta kopmasına neden olmaktadır.

   Toplumun erişimini kolaylaştırmak için fiziksel ve görsel, kolay erişilebilir bağlantıların yeniden kurulmasına ve canlandırılmasına izin veren sürdürülebilir bir kentsel yaklaşım öneriyoruz bu mesire yerlerine, zayıflayan bu bağları güçlendirmek ve yeniden onarılmasını sağlamak. Projemizin temel amacı, bu iki önemli konsepte sırtımızı dönmek yerine, bu iki önemli kavramdan beslenen, gelişen ve çeşitli sportif faaliyetlere zemin hazırlayan bir tasarım yapmaktır. Reşat Oyal Kültür Parkı bir yeşil alan tanımını ve dokusunu sunarken, Çarşamba bölgesi bir yapılaşma ve kentsel dokuyu temsil etmektedir. Temel fonksiyonlarımız olan spor faaliyetleri bu iki kavramın zıtlığını yumuşatan bir geçiş çizgisi oluşturan bir rol oynamaktadır.